Sisihan, Opinyon ulit... Kuha mo?

Noong nakaraang linggo lang, ipinalabas sa 100 days to heaven kung paano sisihin ng mag asawa si Madam Ana sa mga nangyari sa buhay nila. Una, sinisi nila si Madam Ana dahil nakunan ang babae, na kung tutuusin wala naman talagang kinalaman si Madam. Hindi naman kasi ipinaalam ng babae na buntis sya dahil natatakot sya. Sa simula't sapul alam nya na maselan sya kung magbuntis pero pinili nya pa rin makipagsapalaran. Anong kasalanan ni Madam Ana sa pagkakataong yon? Kung alam mo ng stress sau ang isang bagay at makakasama sau iwasan mo na dapat. Lalo na buhay ang nakasalalay.

Pangalawa, naghiwalay daw sila gawa ni Madam Ana. Sa relasyon wala namang dapat ibang sisishin. Kung mahal nyo ang isa't-isa walang madam ana ang makakapaghiwalay sa inyo. Kinalaunan, napag-alaman na hindi handa ang dalawa sa buhay may asawa. Naniniwala ako na labas na ang ibang tao sa isang relasyon. Kung may nanggugulo sa inyong relasyon kelangan nyo magpakatagatag kasi responsibilidad nyo ang isa't isa at responsibilidad nyo na panatilihing matatag ang relasyon nyo kahit ilang Madam ana pa ang dumating sa buhay nyo. 

Pangatlo, naging taong grasa ang babae dahil sa kalupitan ni Madam Ana. Oo nmn, hindi biro ang mga nangyari sa kanila. Sino bang hindi mababaliw. At hindi natin masisisi ang isang tao kung naging mahina sya sa mga pagsubok. Lahat tayo minsan gusto nalang mabaliw para wala na tayong maramdaman na sakit. Pero sana wag naman sisisihin kay Madam Ana lahat yong kamalasan nya. Hindi naman kasalanan ni Madam Ana kung ang napangasawa nya ay duwag at hindi matatag na sandalan. 

Sa buhay may mga pagsubok. Si Madam ana ay isang napakalaking pagsubok sa buhay ng mga taong nakapalibot sa kanya na dapat ay nagpapatatag sa kanila. Pero kabaligtaran ang nangyari, imbes na maging matatag at matuto ang mga tao naging mahina sila at naunahan sila ng galit. (Unang Opinyon ko tungkol dito.)

Ngayong gabi, may sisihan na naman. Sinisisi ng isang tao na kaya sila nalugmok sa kahirapan ay dahil hindi binili ni Madam Ana ang master piece nila?!? Negosyo nga di ba? bakit nila kelangan sisihin si Madam Ana sa lahat ng kamalasan sa mundo? Oo, kelangan nila ang pera kaya nila binenta ang master piece, bakit kelangan ba ang tulong sapilitan? At pag di tayo tinulungan ng tao na may kakayahang tumulong e pwde na tayong magalit? ang saya naman non di ba... Sana pumunta sila sa ibang toy company, baka may iba pang tao na pwdeng magtiwala sa sinasabi nilang master piece. Hindi rin naman magiging master piece at nag click yon sa masa kung hindi magaling si Madam Ana di ba? Kuha mo? Pag may product ba ako at hindi mo binili, pwde na pala akong magalit. So kelangan mo bumili kung ayaw mong gumanti ako sau? makuha ka sa tingin! ganon ba yon?

Hay, stress ka! 

Tayo ba e talagang pinalaki na manisisi ng kapwa natin tao. Na kelangan may ibang taong managot sa mga nangyayari sa buhay natin? Di ba kelangan marunong tayong tumanggap ng pagkatalo, at tumayo ng walang sinisisi. Hindi naman sa lahat ng oras pabor ang tadhana sa atin.

Kawawang Madam Ana, nagkataon na magaling at madiskarte lang sya sa buhay. Nagkataong sya ang nanalo...kaya yan lahat ng paninisi sa kanya na...ikaw na Madam ang magaling. Lahat na iyo, kahit ang sisi. hehe

Sana nakasalubong ko pala si Madam Ana sa kalye, tapos sininghalan nya ako para may rason akong sisihin na minalas ako dahil mataray sya at inapi nya ako :)

Maging responsable tayo sa mga nangyayari sa buhay natin, kung bumagsak man tayo kelangan natin bumangon. Hindi tayo bumagsak dahil may nagtagumpay. Hindi tayo gaganda kung tatabi lang tayo sa isang pangit. Hindi tayo malas dahil may taong sinuwerte sa buhay. 

Kung bumagsak tayo, pag isipan natin kung saan tayo nag kamali, dagdag pa nang konting effort,bumangon tayo.

Nong nag aaral pa ako, laging kong sinisisi si prof na terorista kung bakit ako bumabagsak. Nong huli naisip ko kahit naman terorista si titser kung magaling ako hindi ako babagsak e. Kung nag aaral ako at sapat ang oras na binibigay ko sa pag aaral makakapasa ako, wala yon sa ibang tao.

Kaya wag na tayong manisi ng kapwa natin. Bangon na lang tayo! kaya natin lahat ng pagsubok na walang sinisisi at walang binabalikan. Kung babalikan man natin sila, yon ay para pasalamatan sila sa pang aapi dahil kung hindi nila tayo inapi hindi tayo magsisikap na magtagumpay.

P.S.

Alam ko naman ang salitang "Pagkakataon lang ang kelangan ko para magtagumpay". Minsan yon lang naman talaga ang kelangan natin, ang Chance para maipakitang magaling tayo. Pero sa pagkakataong ito, paninisi sa kapwa ang nakikita ko kaya ito ang nasulat ko. Saka ko na ipagtatanggol ang "Chance lang kelangan ko" at "pinagkaitan ako ng pagkakataon kaya medyo miserable ang buhay ko".

Opinyon ko to. Kuha nyo?

Gabi-gabi akong sumusubaybay sa teleseryeng "100 days to heaven" ng ABS-CBN. Kaya halos gabi-gabi din akong sumasang-ayon sa kung ano mang prinsipyo sa buhay meron si Madam ANA. 

OPO! Para sa akin may punto lahat ng sinasabi ni Madam. Kung ako nabigyan ng pakakataon na magtrabaho sa kumpanya nya baka isa na akong henyo at palagay ko magiging isang napakagaling na empleyado ako kahit saan mo pa ako ilagay...(ah, opo... yon nga po ay kung hindi ako mabiktima ng linya nyang "you're fired!, kuha mo?). 

Gusto kong balikan ang ilang mga pangyayari...

Unahin natin ang personal drayber nya, mali ba si Madam kung magalit sya dahil nagtetext nga naman ang drayber nya habang nagmamaneho?. E di ba nasa batas na bawal ang magtext habang nagmamaneho? Kahit ano pa man ang pinagdadaanan natin sa buhay hindi rason ito para mag tatanga-tangahan tayo sayo batas. Kaya nga may batas. Palagay ko dyan nagsisimula ang linyang "Hindi ko sinasadya". Kung nadisgrasya silang dalawa dahil sa kakatext nya malamang nakarinig tayo ng "hindi nya ko sinasadya, disgrasya lang ang nangyari". Naiintindihan ko ang drayber, pero sana alam nya ang responsibilidad nya bilang drayber. 

Sa opisina, halos lahat ng empleyado galit sa kanya. Kung hindi magagalit si Madam matututo kaya sila? Ewan ko na lang, kasi ako gustong gusto ko na napapagalitan ako kasi hamon yon para sa akin. Pabor nga sa akin yon, kahit papano malalaman ko ang mali ko, ibig sabihin lang non alam ko kung ano ang dapat kung baguhin sa buhay ko. Ang pag disiplina ang nakikita kong hangarin ni Madam para sa mga empleyado nya. Para nga syang isang magulang na pinapagalitan ang mga anak nya. para lang matuto. 

Para sa akin mas lalo mong mamahalin ang isang bagay at bibigyan ito ng pagpapahalaga kung pinaghirapan mo 'to. Wala namang kachallenge-challenge kapang ang boss mo ay di ka pinapakialaman. Nakakasama ng loob, oo, pero kung iisipin malaking tulong sayo ang mapagalitan. Libreng training yon.

Naniniwala akong si madam ay nagsasabi lang ng totoo at may hangaring tumulong sa mga tao. Matataas lang talaga ang pride ng mga tao ayaw masampal ng katotohanan. Gusto nating maging maayos ang mga bagay-bagay sa paligid natin pero kontra naman ang lahat sa pagkakaroon ng bataas. Ayaw sa salitang penalty o di naman kaya ay sa consequence... Lahat gusto ng madaling buhay.

At isa pa... Sang ayon ako kay Madam na sa mundong ibabaw wala kang dapat asahan kundi ang sarili mo. Wala kang dapat pagkatiwalaan kundi sa sariling kakayahan na maipagtanggol ang sarili. Walang ibang magmamahal sayo ng totoo kundi ang sarili mo lang. Kasi lahat nagsisimula sa SARILI natin. Paano ka pagkakatiwalaan, patatawarin, aasahan, at mamahalin ng ibang tao kung hindi mo ito kayang gawin sa sarili mo? Sarili mo nga di mo kaya, ibang tao pa kaya?

Aminin na natin, tama si madam... lalamunin tayo ng sarili nating katangahan. May mga tao dyan sa paligid natin na akala mo kung sinong santo na tatahimik pero sa loob naman ang kulo. Nagkataon lang na si Madam ay madaldal at sinasabi lahat ng mga naiisip nya. May mga tao dyan, tahimik... akala natin mabait pero mas masama pa nga kay madam.

Kung meron man akong di nagustuhan sa kanya yon ay ng ipinamigay nya ang sarili nyang anak. Pero magbabago naman sya sa huli di ba? Bigyan natin sya ng pagkakataong magbago...

Sa ngayon, hanga pa rin ako sa prinsipyo ni Madam....